Laging Handa!

Umuwi ako ng city noong Thursday. Birthday kasi ng Nanay ko noong Biernes.

At habang busy ako sa paggawa ng aking Blueberry Cheesecake sa city, abala naman si Kulot sa kanyang wedding cake. Kasal kasi ng pinsan nyang si Cocoy-- ang aming ever reliable habal-habal driver. At, wedding cake ang regalo namin sa kanya.

"Musta ang luto mo dyan?" text niya sa akin.

"OK lang. Di ako sure kung tama ba ito o hindi," reply ko.

"Bakit naman?" tanong niya.

"E brownish ang kulay ng cheesecake e, hindi puti," sagot ko.

"Ganyan talaga sa labas, pero paghiwa mo, puti yan," sabi niya.

"At bakit mo naman alam?" tanong ko.

"Lahat ng cake ganyan, medyo sunog ang sa labas," confident na text niya sa akin.

Kinagabihan, sa birthday party ng Nanay ko, napatunayan kong tama si Kulot.



"Kumusta ang luto mo?" time ko namang magtanong sa kanya.

"OK lang. Tapos na ang cakes. Icing na lang," reply niya.

"Ano design mo?" tanong ko.

"Surprise na lang," sagot niya.


Hindi ako kuntento sa sagot niya. Tinext ko si Fiona.


"Ano design ni Kulot sa cake?" tanong ko sa bakla.

"Parang perya," reply niya.


Ayokong isipin.


Di ako agad umuwi sa bukid. Lamierda muna. Naglaro kami ng badminton ni Bananas at ilang friends kagabi. Inggit ang Kulot.


"Kailan ka uwi?" text ni Kulot kanina.

"Di pa ako sure. Why?" sagot at tanong ko.

"Habol ako dyan," sagot niya.

"Kailan?" tanong ko.

"Sa Martes, uwi tayo sa Huebes kasi fiesta," sagot nya.

"OK," sagot ko.


Ewan ko kung anong pumasok sa ulo ni Kulot at pupunta rin sya ng city.

Basta ako dapat laging handa.

Kailangan kong magprepare.

Kailangang kong bumili ng hose.