Walang Reply

Hindi natapos sa mahimbing na tulog ko ang alitan namin ni Kulot. Tinuloy-tuloy ko ito kinabukasan.

Kinaumagahan, as usual, una akong nagising-- ang ganda yata ng tulog ko at sure akong puyat ang isa dahil sa hilik ko. Nagpakulo ng tubig na tamang-tama lang isang tasa-- this time, talagang nananadya ako. Nagkape mag-isa. Nagyosi. Tumunganga.

At nang bumangon ang Kulot, nagpakulo din siya ng sarili niyang tubig. At sa aktong uupo na sa ng mesa, sya namang pagtayo ko at lakad pabalik ng kwarto.

Humiga ako. Nagtulog-tulugan hanggang sa nakatulog. Nagising na lang ako nang nagpriprito na sya ng isda para pananghalian.

Dumiresto ako ng banyo. Naligo. Nagbihis. Umalis.

Pumunta ako ng bahay ng Nanay ko para magbigay ng instructions -- tungkol sa mga gamot niya at diet. Mag-iisang oras na akong nasa bahay nang magtext ang Kulot.

"Una na akong umuwi. Galit ka sa akin at di mo naman ako kinikibo," text niya.

"OK," ang tanging sagot ko.

Nagtxt sya uli.

"Usap na lang tayo pag-uwi mo," sabi niya.

"Hindi na lang ako uuwi. Dito na lang muna ako sa amin. Aalagaan ko na lang nanay ko," reply ko.

"Kung tatawag ka at papagalitan ako, mamaya na lang kasi nakakahiya, nasa bus pa ako," text niya.

Hindi ako nagreply.

Pero ang Kulot, ayaw akong tigilan. Text pa rin sya.

"Sorry pero wala naman talaga akong ibang ibig sabihin sa sinabi ko kagabi. Sinagot ko lang naman ang tanong mo, tapos nagalit ka bigla."

"Uminit ang ulo ko noong sinabi mong para kong sinasadyang humilik ng malakas," sagot ko sa kanya.

Sya naman ang di nagtext back.

"Tapos ngayon aalis ka na para bang kasalanan ko pa? Ngayon gusto mong maki-share ako sa kasalanan?" text ko sa kanya.

Walang reply.

"Insensitive ka kasi," dagdag text ko.

Wala pa ring reply.

Limang oras na ang nakalipas, walang reply.