Family Feud

Muntik na akong di makasama sa Camiguin. Nagkasakit kasi ang mother-out-law ko. Pneumonia. Naospital.


"Sure ka?" tanong ko kay Kulot isang araw bago ang alis namin.


"OO, di na ako sasama. Walang mag-aalaga kay Mama," sabi niya.


"Di na rin kaya ako sumama," sabi ko.


"Sumama ka na. Kaya ko to. Nakakahiya naman kay Eric. Isa man lang sa atin ay makasama," paliwanag niya.


Sumama ako. Pero sa Camiguin, sige pa rin ang text namin. Nangungumusta.


"Ikaw pa rin ang bantay?" text ko.


"Wala naman kasing papalit," sagot niya.


"Ang mga kapatid mo pala?" tanong ko.


"May trabaho si Ate. Si Jayson, bantay sa araw. May klase si Bryan," sagot niya.


"E ang Kuya mo?" tanong ko.


"Ewan," tanging sagot niya.


Wala namang regular na trabaho ang Kuya ni Kulot. Dapat nagbabantay siya sa gabi pero hindi. Si Kulot ang nagbabantay sa gabi. Umuuwi ito sa araw para maligo, magbihis. Si Jayson naman ang bantay sa araw. Pagdating ng alas-sais, sa loob ng limang araw, palitan sila sa pagbabantay.


At noong makalabas na ng ospital si mother-out-law, di natapos ang problema ni Kulot. Inabutan niya kasing ginagamit ng Kuya nya ang pinatayo naming bakery. Ginawa nya itong pasugalan.


Nag-init ang ulo ko. Tumuwid ang buhok ni Kulot sa galit.


"Hihiramin lang daw nya habang di pa natin ginagamit," sabi ni Kulot sa akin.


"Hindi pa nga natin nagagamit, pinasukan na nya ng malas," sabi ko.


Mas malalim ang hirit ni Kulot.


"Buhay pa si Mama, nagpasugal na sya," sabi niya.

May tama sya.